Οι μέθοδοι θεραπείας για την αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

Η αρθρέωση της άρθρωσης του γόνατος είναι μια χρόνια (μακροχρόνια) εκφυλιστική ασθένεια που προκαλεί την καταστροφή του χόνδρου στις αρθρώσεις. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο. Οι επιλογές θεραπείας για τη μείωση του πόνου και της αναπηρίας περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής (διατροφή, φυσικές ασκήσεις), φυσικές και επαγγελματικές μεθόδους θεραπείας, φάρμακα και χειρουργική επέμβαση.

Οστεοαρνία της άρθρωσης του γόνατος

Η οστεοαρνία της άρθρωσης του γόνατος είναι μια κοινή ασθένεια, συνοδευόμενη από χρόνιο, εξαντλητικό πόνο. Πρόσφατα κλινικά δεδομένα έδειξαν ότι η κεντρική ευαισθητοποίηση διεγείρει την παραμόρφωση της οστεοαρνθετώντας της άρθρωσης του γόνατος. Η βελτιωμένη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η αρθρώσεις των αρθρώσεων του γόνατος επηρεάζει την κεντρική επεξεργασία του πόνου είναι ζωτικής σημασίας για την ταυτοποίηση νέων αναλγητικών στόχων/νέων θεραπευτικών στρατηγικών.

Οι ανασταλτικοί υποδοχείς κανναβινοειδών αποδυναμώνουν τη λειτουργία των περιφερικών ανοσοποιητικών κυττάρων και διαμορφώνουν τις κεντρικές νευρο-ανοσοποιητικές απαντήσεις στα μοντέλα του νευροεκφυλισμού. Η συστηματική εισαγωγή του αγωνιστή του υποδοχέα εξασθένησε τη συμπεριφορά του πόνου που προκαλείται από την ΟΑ και οι μεταβολές στις κυκλοφορούντες και αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες εκδηλώθηκαν σε αυτό το μοντέλο.

Παραμορφωτική αρθρίτιδα

Η παραμορφωμένη αρθρίωση της άρθρωσης του γόνατος είναι φλεγμονή και φθορά του χόνδρου στα οστά που σχηματίζουν την άρθρωση του γόνατος (οστεο = οστά, artro = άρθρωση, itis = φλεγμονή). Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος βασίζεται σε δύο κύρια αποτελέσματα: ακτινογραφικά δεδομένα σχετικά με τις μεταβολές της υγείας των οστών (χρησιμοποιώντας ιατρικές εικόνες, όπως η ακτινογραφία και η μαγνητική εικόνα συντονισμού της MRI) και τα ανθρώπινα συμπτώματα. Περίπου 14 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συμπτωματική αρθρίτιδα στο γόνατο. Αν και οι πιο συνηθισμένοι σε ηλικιωμένους, 2 εκατομμύρια από τα 14 εκατομμύρια άτομα με συμπτωματική ΟΑ του γόνατος ήταν ηλικίας κάτω των 45 ετών κατά τη διάρκεια της διάγνωσης και περισσότεροι από τους μισούς ήταν μικρότεροι από 65 ετών.

Η οστεοαρθρίτιδα (γόνατο της ΟΑ) είναι μια ασθένεια επεξεργασίας που προκαλείται από τη φλεγμονή και τον εκφυλισμό της άρθρωσης του γόνατος, η οποία επιδεινώνεται τελικά.

Αυτό επηρεάζει ολόκληρη την άρθρωση, συμπεριλαμβανομένων των οστών, του χόνδρου, των συνδέσμων και των μυών. Η εξέλιξή του επηρεάζεται από την ηλικία, τον δείκτη μάζας σώματος (BMI), τη δομή των οστών, τον γενετιστή, τη μυϊκή δύναμη και το επίπεδο δραστηριότητας. Το γόνατο της ΟΑ μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως δευτερεύουσα κατάσταση μετά τον τραυματισμό στο γόνατο. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου και την παρουσία τραυματισμών ή καταστάσεων που σχετίζονται με αυτό, το γόνατο της ΟΑ μπορεί να ελεγχθεί χρησιμοποιώντας φυσική θεραπεία. Οι πιο σοβαρές ή διευρυμένες περιπτώσεις ενδέχεται να απαιτούν χειρουργική παρέμβαση.

Συμπτώματα

Τα άτομα που αναπτύσσουν το γόνατο μπορεί να παρουσιάσουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και περιορισμών που βασίζονται στην εξέλιξη της νόσου. Ο πόνος εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά της άρθρωσης του γόνατος φθείρεται. Οι περιοχές όπου ο χόνδρος φθείρεται ή κατεβαίνει, εκθέτει το οστό που υποτάσσεται. Η επίδραση του οστού σας επιτρέπει να αυξήσετε το στρες και τη συμπίεση του χόνδρου και μερικές φορές την επαφή των οστών όταν κινείται, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει πόνο. Δεδομένου ότι το γόνατο είναι μια άρθρωση, το επίπεδο δραστηριότητας, το επίπεδο δραστηριότητας, καθώς και ο τύπος και η διάρκεια των ενεργειών, κατά κανόνα, έχουν άμεση επίδραση στα συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορούν να επιδεινωθούν με τη δραστηριότητα βάρους, για παράδειγμα, όταν περπατάτε με ένα βαρύ αντικείμενο.

Τα συμπτώματα της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια ή μετά από χειρουργική επέμβαση, ειδικά όταν περπατάτε, αναρρίχνετε, μειώνοντας τις σκάλες ή μετακομίζοντας από μια συνεδρίαση σε στάση.
• Πόνο ή δυσκαμψία μετά από κάθισμα με ένα λυγισμένο ή ίσιο γόνατο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο πόνος είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και η φλεγμονή εξελίσσεται, ο πόνος μπορεί να γίνει σταθερός.
• Ένα αίσθημα πηδαλιούχου, ρωγμές ή λείανση όταν μετακινείτε το γόνατο.
• Πρήξιμο μετά από δράση.
• Η ακαμψία της πληγείσας άρθρωσης συχνά παρατηρήθηκε πρώτα απ 'όλα το πρωί και μετά από ανάπαυση.
• Το οίδημα, το οποίο μερικές φορές είναι ζεστό στην αφή, μπορεί να είναι αισθητή στην άρθρωση με αρθρίτιδα.
• Η παραμόρφωση μπορεί να συμβεί με οστεοαρθρίτιδα λόγω της ανάπτυξης των οστών και της απώλειας χόνδρου. Η ανάπτυξη των οστών στο τέλος των αρθρώσεων των δακτύλων ονομάζεται κόμβους του Hyberden. Οι κόμβοι Bushar είναι η ανάπτυξη των οστών στις μεσαίες αρθρώσεις των δακτύλων. Ο εκφυλισμός του χόνδρου της άρθρωσης του γόνατος μπορεί να οδηγήσει στην εξωτερική καμπυλότητα των γόνατων (κρεμμύδια-πόδι).
• Ένας ήχος σπασίματος ή μια αίσθηση σχάρας μπορεί να παρατηρηθεί όταν η αρθρίτιδα κινείται. Αυτό προκαλείται από το σκούπισμα του οστού από τα οστά ή τον τραχύ χόνδρο.

Συνήθως αυτά τα συμπτώματα δεν προκύπτουν ξαφνικά και όλα ταυτόχρονα, αλλά σταδιακά αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν παραδέχονται ότι έχουν οστεοαρθρίτιδα, επειδή δεν μπορούν να ανακαλέσουν ένα συγκεκριμένο χρόνο ή τραυματισμό που προκάλεσε τα συμπτώματά τους. Εάν ο πόνος στο γόνατο έχει επιδεινωθεί για αρκετούς μήνες, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην ανάπαυση ή την αλλαγή της δραστηριότητας, είναι καλύτερο να ζητήσετε συμβουλές σε έναν ιατρικό εργαζόμενο.

Διάγνωση

Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί συχνά να διαγνωστεί από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα του πόνου, μειωμένη κίνηση και/ή παραμόρφωση. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να επιβεβαιωθεί με σάρωση ακτίνων Χ ή MRI. Τα γενικά δεδομένα περιλαμβάνουν τη στένωση του αρθρικού χώρου μεταξύ των οστών, την απώλεια του χόνδρου και των οστών των οστών ή την ανάπτυξη των οστών. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποκλειστούν άλλες πιθανές συνθήκες, αλλά δεν μπορούν να διαγνώσουν την οστεοαρθρίτιδα.

Στο γόνατο OA, διαγιγνύεται 2 πρωτογενή διαδικασία. Το πρώτο βασίζεται σε μια αναφορά για τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Ο φυσιοθεραπευτής θα θέσει ερωτήσεις σχετικά με το ιατρικό ιστορικό και τη δραστηριότητα. Ο θεραπευτής θα διεξάγει μια φυσική εξέταση για να μετρήσει την κίνηση του γόνατος (εύρος κίνησης), δύναμη, κινητικότητα και ευελιξία. Μπορούν επίσης να ζητήσουν διάφορες κινήσεις για να δουν, να αυξήσουν ή να μειώσουν τον πόνο.

Το δεύτερο εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της άρθρωσης του γόνατος είναι μια διαγνωστική απεικόνιση. Ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να στείλει στον γιατρό που θα συνταγογραφήσει x -rays του γόνατος σε διάφορες θέσεις για να ελέγξει τη βλάβη στο οστό και τον χόνδρο της άρθρωσης του γόνατος.

Εάν υπάρχει πιο σοβαρή ζημιά στις αρθρώσεις, μπορείτε να παραγγείλετε μια μαγνητική τομογραφία για να μελετήσετε πιο προσεκτικά τη συνολική κατάσταση των αρθρικών και γύρω υφάσματος.

Οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να παραγγελθούν για να βοηθήσουν στην εξαίρεση άλλων καταστάσεων που μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με την οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος.

Θεραπεία

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της αρθρίτιδας και την ηλικία του ασθενούς, θα επιλεγεί πώς να θεραπεύσει την αρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος. Η θεραπεία μπορεί να αποτελείται από λειτουργικές ή μη λειτουργικές μεθόδους ή τους συνδυασμούς τους.

Η πρώτη γραμμή θεραπείας της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνει τροποποίηση της δραστηριότητας, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και απώλεια βάρους. Εκτός από τη δράση που ενισχύει τον πόνο μπορεί να κάνει αυτή την κατάσταση αποδεκτή από μερικούς ανθρώπους. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως οι αναστολείς της ιβουπροφαίνης και των νεότερων COX-2, βοηθούν στην ανακούφιση της φλεγμονής που μπορεί να συμβάλει στον πόνο.

Η φυσιοθεραπεία για την ενίσχυση των μυών γύρω από το γόνατο μπορεί να βοηθήσει στην απορρόφηση μέρος του σοκ που δίνεται στην άρθρωση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την αρθρίτιδα με ένα φλιτζάνι γόνατος (επιγονατίδα). Ειδικοί τύποι τιράντες που έχουν σχεδιαστεί για να μεταφέρουν το φορτίο στο τμήμα της άρθρωσης του γόνατος, το οποίο είναι μικρότερο από την αρθρίτιδα, μπορεί επίσης να ανακουφίσει τον πόνο. Οι ενέσεις φαρμάκων μέσα στην άρθρωση του γόνατος μπορούν επίσης να βοηθήσουν προσωρινά.

Επιπλέον, το περπάτημα με ένα ζαχαροκάλαμο στο χέρι στην αντίθετη πλευρά, αφού ένα οδυνηρό γόνατο μπορεί να βοηθήσει στη διανομή ενός μέρους του φορτίου, μειώνοντας τον πόνο. Τέλος, η απώλεια βάρους βοηθά στη μείωση της δύναμης που διέρχεται από την άρθρωση του γόνατος. Ο συνδυασμός αυτών των μη λειτουργικών μέτρων μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και της αναπηρίας που προκαλείται από την αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.

Εάν οι μέθοδοι που δεν λειτουργούν δεν σας επιτρέπουν να κάνετε την κατάσταση ανεκτική, η λειτουργία μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή για τη θεραπεία της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος. Ο ακριβής τύπος λειτουργίας εξαρτάται από την ηλικία, την ανατομία και την κύρια κατάσταση. Μερικά παραδείγματα χειρουργικών επιλογών για τη θεραπεία της αρθρίτιδας περιλαμβάνουν οστεοτομία, η οποία συνίσταται στην κοπή του οστού για την ευθυγράμμιση της άρθρωσης και τη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης του γόνατος.

Οι σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνουν οστεοτομία, η οποία είναι μια καλή εναλλακτική λύση εάν ο ασθενής είναι νέος και η αρθρίτιδα περιορίζεται από μία περιοχή της άρθρωσης του γόνατος. Αυτό επιτρέπει στον χειρουργό να ανοικοδομήσει το γόνατο για να εκφορτώσει την περιοχή της αρθρίτιδας και να εκτελέσει το φορτίο που δεν περιελάμβανε τμήματα της άρθρωσης του γόνατος. Για παράδειγμα, ο ασθενής μπορεί να ξαναχτιστεί για να αναδιανείμει το φορτίο μέσω της άρθρωσης. Το πλεονέκτημα αυτού του τύπου χειρουργικής επέμβασης είναι ότι διατηρείται η δική του άρθρωση του ασθενούς και μπορεί ενδεχομένως να εξασφαλίσει πολλά χρόνια ανακούφισης του πόνου χωρίς τις αδυναμίες του προσθετικού γόνατος. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν ένα μακρύτερο μάθημα αποκατάστασης και τη δυνατότητα ανάπτυξης αρθρίτιδας σε ένα πρόσφατα ισοπεδωμένο γόνατο.

Η λειτουργία για την αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνει την κοπή του αρθριτικού οστού και την εισαγωγή της προσθετικής άρθρωσης. Όλες οι αρθριτικές επιφάνειες αντικαθίστανται, συμπεριλαμβανομένου του μηριαίου, του κάτω ποδιού και του φλιτζάνι γόνατος. Οι αρθριτικές επιφάνειες αφαιρούνται και τα άκρα του οστού αντικαθίστανται από μια πρόθεση. Το προσθετικό συστατικό είναι συνήθως κατασκευασμένο από μεταλλικές και πλαστικές επιφάνειες, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί για ομαλή ολίσθηση μεταξύ τους.

Αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος

Η συνολική λειτουργία για την αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος εκτελέστηκε για πρώτη φορά το 1968 και με τα χρόνια εξελίχθηκε σε έναν αξιόπιστο και αποτελεσματικό τρόπο για να απαλλαγούμε από τον πόνο όταν σβήνει και επιτρέπει στους ασθενείς να επαναλάβουν την ενεργό ζωή τους. Οι βελτιώσεις στον τομέα των χειρουργικών μεθόδων και των εμφυτευμάτων βοήθησαν να γίνει αυτή η μία από τις πιο επιτυχημένες ορθοπεδικές διαδικασίες σήμερα. Καθώς ο πληθυσμός μεγαλώνει και παραμένει πιο ενεργός, η ανάγκη για γενική αντικατάσταση του γόνατος συνεχίζει να αυξάνεται. Πολλές από τις εργασίες για την αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος πραγματοποιήθηκαν στο νοσοκομείο ειδικής χειρουργικής επέμβασης. Οι βελτιώσεις στη χειρουργική τεχνολογία και ο σχεδιασμός των νέων εμφυτευμάτων είναι μερικές από τις συνεισφορές που έκαναν οι χειρουργοί.

Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται πότε και γιατί πρέπει να αντικαταστήσουν το γόνατό τους. Πρόκειται για ένα μεμονωμένο ερώτημα που εξαρτάται από το επίπεδο της ανθρώπινης δραστηριότητας και των λειτουργικών αναγκών. Πολλοί άνθρωποι με αρθρίωση ζουν με πόνο, γεγονός που τους εμποδίζει να συμμετέχουν σε δραστηριότητες. Άλλοι είναι τόσο εξασθενημένοι ώστε είναι δύσκολο για αυτούς να φορούν παπούτσια και κάλτσες. Μια πλήρης αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος προσφέρει τη λύση στο πρόβλημα της αρθρίτιδας και εκτελείται προκειμένου να ανακουφιστεί ο πόνος και η επανάληψη της δραστηριότητας. Μετά την αποκατάσταση από την επιτυχή πλήρη αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος, ο ασθενής μπορεί να περιμένει χειρουργική επέμβαση, χωρίς πόνο. Η πλήρης αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος βελτιώνει σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς και μειώνει σημαντικά το μακροπρόθεσμο κόστος θεραπείας του. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι όχι μόνο η συνολική αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος είναι οικονομικά αποτελεσματική σε σύγκριση με τον μη χειρουργικό έλεγχο, αλλά παρέχει επίσης μεγαλύτερη λειτουργικότητα και την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Μια πλήρης αντικατάσταση της άρθρωσης του γόνατος θεωρείται σημαντική επιχείρηση και η λύση δεν είναι ασήμαντη. Συνήθως οι άνθρωποι αποφασίζουν να υποβληθούν σε μια επιχείρηση όταν αισθάνονται ότι δεν μπορούν πλέον να ζουν με την αρθρίτιδα τους. Το εμφύτευμα αποτελείται από 4 μέρη: μια κνήμη, μηριαία μέρη, πλαστικό ένθετο και επιγονατίδα. Τα συστατικά της κνήμης και του μηρού είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, συνήθως χρωμίου κοβαλτίου, χρησιμοποιούνται για να κλείσουν τα άκρα του μηρού και του κάτω ποδιού μετά την αφαίρεση του αρθριτικού οστού. Το πλαστικό ένθετο είναι κατασκευασμένο από πολυαιθυλένιο της εξαιρετικά υψηλής μοριακής μάζας και ταιριάζει στο συστατικό της κνήμης, έτσι ώστε η γυαλισμένη επιφάνεια του μηρού να διαφάνει κατά μήκος του πλαστικού. Το συστατικό του κυπέλλου γόνατος γλιστράει επίσης στο μπροστινό μέρος του μηριαίου συστατικού. Συνήθως συνδέονται με το τσιμέντο των οστών.

Η πλήρης αντικατάσταση του γόνατος εκτελείται στο χειρουργείο με ένα ειδικό σύστημα ροής αέρα, το οποίο συμβάλλει στη μείωση της πιθανότητας μόλυνσης. Ο χειρουργός σας θα φορέσει ένα "spacesuit", σχεδιασμένο επίσης για να μειώσει την πιθανότητα μόλυνσης. Ολόκληρη η χειρουργική ομάδα θα αποτελείται από τον χειρουργό σας, από δύο έως τρεις βοηθούς και νταντάδες.

Η αναισθησία δίνεται μέσω ενός επισκληρίδιο καθετήρα, ο οποίος είναι ένας μικρός σωλήνας που εισάγεται στην πλάτη. Αυτός είναι ο ίδιος τύπος αναισθησίας που δίνεται στις γυναίκες κατά τον τοκετό. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, ο ασθενής μπορεί να είναι ξύπνιος και υπνηλία.

Μετά την εισαγωγή του επισκληρίδιο μπλοκ γύρω από το μηρό σας, θα τοποθετηθεί ένα τουρνουά ή μια μανσέτα. Η οριζόντια ράβδος θα υπερεκτιμηθεί κατά τη διάρκεια της λειτουργίας για τη μείωση της απώλειας αίματος. Η διακοπή για την πλήρη αντικατάσταση του γόνατος γίνεται κατά μήκος του μπροστινού γόνατος. Η τομή θα μετρηθεί από 4 έως 10 ίντσες ανάλογα με την ανατομία.

Οι αρθριτικές επιφάνειες του μηριαίου οστού, των κάτω ποδιών και της επιγονατίδας εκτίθενται και αφαιρούνται χρησιμοποιώντας εργαλεία αντοχής. Ταυτόχρονα, οι παραμορφώσεις του γόνατος διορθώνονται και μετά τη λειτουργία, το γόνατο γίνεται πιο ευθεία. Το οστό είναι έτοιμο να πάρει μια τεχνητή άρθρωση γόνατος και στη συνέχεια εισάγεται μια πρόθεση. Κατά τη διάρκεια του κλεισίματος, εγκαθίστανται δύο αποστράγγιση γύρω από την περιοχή εργασίας για να βοηθήσουν στην εκκένωση του αίματος. Οι Sapers χρησιμοποιούνται για να κλείσουν το δέρμα.

Η όλη λειτουργία θα διαρκέσει από 1 έως 2 ώρες. Μετά από αυτό, ο ασθενής θα μεταφερθεί στην αίθουσα αποκατάστασης όπου θα ελεγχθούν οι δοκιμές. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να μεταφερθούν σε κανονικό δωμάτιο για αρκετές ώρες. Άλλοι θα πρέπει να παραμείνουν στην αίθουσα για ανάκαμψη, όπως ορίζεται από έναν χειρουργό και έναν αναισθησιολόγο.

Οι ασθενείς συνήθως παραμένουν στο νοσοκομείο για 3-4 ημέρες μετά από μια πλήρη λειτουργία για να αντικαταστήσουν το γόνατο.

Κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης

Μερικοί από τους κινδύνους της χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν απώλεια αίματος, σχηματισμό θρόμβου στο πόδι και πιθανότητα μόλυνσης. Ο γενικός επιπολασμός αυτών των κινδύνων είναι πολύ μικρός. Θα πρέπει να συζητηθούν με τον χειρουργό πριν από την έναρξη της λειτουργίας.

Μερικοί από τους κινδύνους της παρουσίας ενός προσθετικού γόνατος περιλαμβάνουν την πιθανότητα ότι τα μέρη μπορούν να αποδυναμωθούν ή να φθαρούν με την πάροδο του χρόνου ή η πρόθεση μπορεί να μολυνθεί. Και πάλι, αυτά τα θέματα θα συζητηθούν με τον χειρουργό.

Μετεγχειρητική πορεία

Αμέσως μετά από μια πλήρη λειτουργία για να αντικαταστήσει την άρθρωση του γόνατος, ο ασθενής θα πέσει στην αίθουσα αποκατάστασης. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να μπουν σε κανονικό θάλαμο μετά από λίγες ώρες, όταν η αίσθηση επιστρέφει στα πόδια. Θα δοθεί μια αντλία πόνου που σχετίζεται με έναν επισκληρίδιο καθετήρα, η οποία θα σας επιτρέψει να ελέγξετε πότε θα δοθεί μια θεραπεία για πόνο. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά άνετοι με τη βοήθεια μιας αντλίας πόνου.

Την ημέρα της επιχείρησης, μπορείτε να εκτελέσετε μερικές ασκήσεις, όπως υποδεικνύεται από τον φυσιοθεραπευτή, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των τετρακέφαλων και της μετακίνησης των ποδιών πάνω και κάτω. Ανάλογα με την προτίμηση του χειρουργού, μπορείτε να αρχίσετε να λυγίζετε το νέο σας γόνατο αμέσως μετά τη λειτουργία ή την πρώτη ημέρα του. Ο ασθενής θα επιτρέπεται να παίρνει πάγο μετά από χειρουργική επέμβαση για να βρέξει το στόμα του, αλλά να πίνει υγρά ή να προκαλέσει ναυτία. Ο ασθενής θα έχει καθετήρα στην ουροδόχο κύστη, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την ούρηση. Μόλις αποκατασταθεί το κίνημα στα πόδια, θα επιτρέπεται να καθίσει, να σηκωθεί και να κάνει μερικά βήματα με έναν περιπατητή και θεραπευτή.

Την πρώτη μέρα μετά την επιχείρηση θα είναι ενεργή, αναπτύσσεται για να βοηθήσει να γίνει πιο κινητό. Το Pacrant θα συναντηθεί με φυσιοθεραπευτές που θα δώσουν εντολή σε πρόσθετες ασκήσεις. Επιπλέον, θα βοηθήσουν να φτάσουν στα πόδια τους και να κάνουν μερικά βήματα με μια βόλτα. Κατά κανόνα, ο ασθενής θα επιτρέπεται να πίνει καθαρό υγρό.

Τις επόμενες μέρες θα είναι ευκολότερο και πιο εύκολο να κινηθεί. Ο ασθενής θα απελευθερωθεί από τον πόνο και τον καθετήρα ούρων. Η θεραπεία του πόνου θα δοθεί με τη μορφή δισκίων. Τη δεύτερη ημέρα μετά τη λειτουργία, εάν τα σημάδια ανάκαμψης βρίσκονται στα έντερα, θα επιτρέπεται να τρώνε συνηθισμένα τρόφιμα.

Ανάλογα με την ηλικία σας, την προεγχειρητική φυσική κατάσταση και την ασφαλιστική επίστρωση, ο ασθενής μπορεί να είναι υποψήφιος για βραχυπρόθεσμη διαμονή σε ένα ίδρυμα αποκατάστασης. Διαφορετικά, ο ασθενής θα αποφορτιστεί στο σπίτι και ο φυσιοθεραπευτής θα έρθει στο σπίτι του για να συνεχίσει την αποκατάσταση. Ο αποστολέας θα συζητήσει αυτές τις επιλογές με τον ασθενή και θα τον βοηθήσει να σχεδιάσει την επιστροφή του στο σπίτι του.

Η επιστροφή στη δραστηριότητα θα καθοδηγείται από χειρουργό και θεραπευτές. Κατά κανόνα, οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν όσο θέλουν 6 εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς μπορούν να επαναλάβουν την κίνηση μετά από 6 εβδομάδες. Μετά από 8 εβδομάδες, οι ασθενείς μπορούν να επαναλάβουν το παιχνίδι στο γκολφ και να κολυμπήσουν. Στις 12 εβδομάδες μπορούν να παίξουν τένις. Ο χειρουργός θα βοηθήσει να αποφασίσει ποιες ενέργειες μπορούν να επαναληφθούν.

Τι φυσιοθεραπευτής απαιτείται

Όλοι οι φυσιοθεραπευτές προετοιμάζονται μέσω της εκπαίδευσης και της κλινικής εμπειρίας για τη θεραπεία διαφόρων καταστάσεων ή τραυματισμών:

1. Ένας φυσιοθεραπευτής που έχει εμπειρία στη θεραπεία ατόμων με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος και μετά από χειρουργική επέμβαση για να αντικαταστήσει την άρθρωση του γόνατος. Μερικοί φυσιοθεραπευτές έχουν μια πρακτική με ορθοπεδική εστίαση.
2. Ένας φυσιοθεραπευτής που είναι πιστοποιημένος ορθοπεδικός κλινικός ειδικός. Αυτός ο φυσιοθεραπευτής θα έχει προηγμένες γνώσεις, εμπειρία και δεξιότητες που μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα κράτος.
3. Μπορείτε να βρείτε φυσιοθεραπευτές που έχουν αυτά και άλλα λογιστικά δεδομένα χρησιμοποιώντας μια μαγνητική τομογραφία, ένα ηλεκτρονικό εργαλείο για να βρείτε φυσιοθεραπευτές με συγκεκριμένες κλινικές γνώσεις.

Γενικές συμβουλές όταν μπορείτε να βρείτε έναν φυσιοθεραπευτή (ή οποιονδήποτε άλλο προμηθευτή ιατρικών υπηρεσιών):

• Λάβετε συστάσεις από την οικογένεια και τους φίλους ή από άλλους προμηθευτές ιατρικών υπηρεσιών.
• Όσον αφορά την κλινική για φυσιοθεραπεία για εισαγωγή, πρέπει να ρωτήσετε για την εμπειρία των φυσιοθεραπευτών για να βοηθήσετε τα άτομα με αρθρίτιδα.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσκεψης με τον φυσιοθεραπευτή, πρέπει να είστε έτοιμοι να περιγράψετε τα συμπτώματα όσο το δυνατόν περισσότερο και να αναφέρετε τις δραστηριότητες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα.