Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια που αναπτύσσεται λόγω εκφυλιστικών διεργασιών στον χόνδρινο ιστό της σπονδυλικής στήλης. Στην πραγματικότητα, αυτός ο όρος ισχύει για οποιεσδήποτε αρθρώσεις, αλλά πιο συχνά η οστεοχόνδρωση επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, επομένως στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μιλούν για σπονδυλική οστεοχόνδρωση.
Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας
Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας είναι ο πόνος και το μούδιασμα, που μπορεί να είναι ευρέως διαδεδομένο ή να καλύψει μια συγκεκριμένη περιοχή της πλάτης. Ο πόνος εντείνεται με τη σωματική δραστηριότητα, τις ξαφνικές κινήσεις και μερικές φορές ακόμη και με το βήχα και το φτάρνισμα. Το σώμα προσπαθεί να προστατευτεί αντανακλαστικά από τον πόνο, έτσι η ένταση των μυών αυξάνεται στο σημείο του τραυματισμού. Έτσι συμβαίνει ο περιορισμός της κινητικής δραστηριότητας - ένα άλλο χαρακτηριστικό σημάδι της οστεοχονδρωσίας.
Χωρίς θεραπεία, οι εκδηλώσεις της νόσου επιδεινώνονται: ο πόνος εντείνεται, εξαπλώνεται στα άκρα, περιορίζοντας την κινητικότητά τους (εάν επηρεαστεί η αυχενική περιοχή, υποφέρουν τα χέρια, αν η οσφυϊκή περιοχή, τότε τα πόδια). Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα άκρα μπορεί ακόμη και μερικώς να ατροφήσουν - να χάσουν την εγγενή τους δύναμη και κινητικότητα. Η κήλη δίσκου είναι μια από τις πιο συχνές και σοβαρές μορφές επιπλοκής της οστεοχονδρωσίας, κατά την οποία ο ίδιος ο δίσκος μετατοπίζεται και οι νευρικές ρίζες συμπιέζονται, προκαλώντας έντονο πόνο στην πλάτη.
Όταν κάθε μέρος της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται, υπάρχουν συγκεκριμένα συμπτώματα:
- Περιοχή του τραχήλου της μήτρας: πονοκέφαλοι, ζάλη, πόνος και μούδιασμα των ώμων και των χεριών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, σχηματίζεται σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας: η αρτηρία που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό συμπιέζεται, γεγονός που προκαλεί έναν βασανιστικό σφύζοντα πονοκέφαλο στον κρόταφο ή στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Εμφανίζονται επίσης δυσάρεστα συμπτώματα: εμβοές, ανισορροπία, σκουρόχρωμα μάτια και με σημαντική συστολή - ξαφνικές κρίσεις ζάλης με ναυτία και έμετο. Όλα αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως με ξαφνικές στροφές του κεφαλιού.
- Θωρακικός: ένα αίσθημα «πασσάλου στο στήθος», πόνος που οι ασθενείς συχνά θεωρούν ότι σχετίζεται με την καρδιά ή τα εσωτερικά όργανα.
- Οσφυοϊερή περιοχή: πόνος και μούδιασμα στο κάτω μέρος της πλάτης και στα πόδια, μπορεί να υπάρχει ενόχληση στην περιοχή της πυέλου.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας
Η κύρια αιτία της οστεοχονδρωσίας είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στον χόνδρινο ιστό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, με αποτέλεσμα να χάνουν τη σφριγηλότητα και την ελαστικότητά τους. Ο δίσκος της σπονδυλικής στήλης μειώνεται σε όγκο, γίνεται πυκνός και παύει να απορροφά πλήρως τους κραδασμούς. Ακόμη και κατά το κανονικό περπάτημα, οι σκληροί σπόνδυλοι, που αποτελούνται από οστικό ιστό, δεν ξεπηδούν πολύ ελαστικά στις χόνδρινες στοιβάδες μεταξύ τους, αλλά πρακτικά ακουμπούν ο ένας τον άλλο, πιέζοντας τις νευρικές ίνες. Εξαιτίας αυτού, η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης είναι περιορισμένη, εμφανίζεται συνεχής πόνος, που εξαπλώνεται στην πλάτη και στα άκρα, που προκαλείται από συμπιεσμένες νευρικές ρίζες.
Οι αιτίες των δυστροφικών αλλαγών μπορεί να είναι διαφορετικές. Ο κύριος προδιαθεσικός παράγοντας είναι οι διατροφικές συνήθειες. Από τη γέννηση, ο ιστός του χόνδρου δέχεται τις απαραίτητες ουσίες με δύο τρόπους: από τα αιμοφόρα αγγεία και από το μεσοσπονδύλιο υγρό. Μέχρι την ηλικία των 23-25 ετών, τα αγγεία είναι εντελώς κατάφυτα, αφήνοντας μόνο έναν τρόπο διατροφής. Η διατροφή του χόνδρινου ιστού μέσω του μεσοσπονδύλιου υγρού είναι δυνατή κατά την κίνηση της σπονδυλικής στήλης, όταν συμβαίνει η κυκλοφορία του υγρού: κατά τη συμπίεση και διαστολή των δίσκων, το υγρό διασπάται σε θρεπτικά συστατικά. Επομένως, μετά από 30 χρόνια, ο κίνδυνος εκφυλισμού του χόνδρινου ιστού των μεσοσπονδύλιων δίσκων αυξάνεται απότομα, ειδικά με ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα.
Οι δυστροφικές διεργασίες καταστροφής του δίσκου επιδεινώνονται από την έντονη προπόνηση (ειδικά χωρίς προθέρμανση), τους τραυματισμούς και οποιαδήποτε σκελετική παθολογία (συμπεριλαμβανομένης της πλατυποδίας και της κακής στάσης), καθώς αλλάζει την κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη. Το υπερβολικό βάρος έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Υπάρχει επίσης μια γενετική προδιάθεση για οστεοχονδρωσία - χαλαρός ιστός χόνδρου επιρρεπής σε εκφυλιστικές διεργασίες.
Στάδια οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης
Η οστεοχόνδρωση είναι μια προοδευτική ασθένεια, αλλά η μετάβαση σε κάθε επόμενο στάδιο συμβαίνει σταδιακά. Ένα από τα στάδια ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας είναι η λεγόμενη κήλη δίσκου. Οι δίσκοι αποτελούνται από ένα σκληρό κέλυφος που ονομάζεται ινώδης δακτύλιος και έναν ημι-υγρό πυρήνα. Οι δισκοκήλες συμβαίνουν όταν ο ινώδης δακτύλιος του δίσκου γίνεται πιο λεπτός και σπάει, ο πυρήνας προεξέχει μέσα από το κενό και συμπιέζονται οι νευρικές ρίζες, γεγονός που συνοδεύεται από αυξημένο πόνο και ακόμη μεγαλύτερη μείωση των ιδιοτήτων απορρόφησης κραδασμών του δίσκου. Ο ρυθμός με τον οποίο αναπτύσσονται τα συμπτώματα εξαρτάται από τον τρόπο ζωής, τη θεραπεία και τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος.
Στάδιο 1
Εμφανίζονται χαρακτηριστικά παράπονα, σταθερά ή περιοδικά. Συχνά προκαλούνται από σωματική δραστηριότητα ή αναγκαστική στάση σώματος. Η ακτινογραφία δείχνει ελάχιστη στένωση των μεσοσπονδύλιων διαστημάτων ή φυσιολογική.
Στάδιο 2
Τα συμπτώματα εντείνονται καθώς ο δίσκος χάνει τη σταθερότητα (ο ιστός του χόνδρου διογκώνεται στον περιβάλλοντα ινώδη δακτύλιο), ο οποίος συμπιέζει τις ρίζες των νεύρων. Μια ακτινογραφία δείχνει μια αισθητή μείωση της μεσοσπονδυλικής απόστασης ή μετατόπισης των σπονδύλων. μπορεί να εμφανιστούν αναπτύξεις οστικού ιστού.
Στάδιο 3
Εμφανίζονται κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, που ονομάζεται επίσης προεξοχή ή πρόπτωση δίσκου. ο δίσκος επεκτείνεται όλο και περισσότερο στους περιβάλλοντες ιστούς, γεγονός που οδηγεί σε βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα, έτσι ο πόνος εντείνεται, περιορίζοντας την κίνηση στα άκρα και προκαλώντας μούδιασμα.
Στάδιο 4
Στάδιο ίνωσης δίσκου. Ο δίσκος σκληραίνει, αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό, οστικές προεξοχές αναπτύσσονται κατά μήκος της άκρης και η μεσοσπονδύλιος απόσταση μειώνεται αισθητά. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται σημαντικά - κυριολεκτικά οστεοποιείται.
Διάγνωση της νόσου
Ο γιατρός κάνει μια προκαταρκτική διάγνωση βάσει χαρακτηριστικών καταγγελιών και δεδομένων εξέτασης. Αξιολογείται ο πόνος σε ορισμένα σημεία, ο μυϊκός τόνος, η ευαισθησία, το εύρος κίνησης και η στάση του σώματος. Οι μέθοδοι ενόργανης έρευνας βοηθούν στην αποσαφήνιση του σταδίου της οστεοχονδρωσίας και στην επιβεβαίωση της διάγνωσης. Τις περισσότερες φορές, στο αρχικό στάδιο, συνταγογραφείται ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης που μας ενδιαφέρει. Οι εικόνες καταδεικνύουν ξεκάθαρα αν υπάρχει μείωση της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων, δηλαδή εάν υπάρχει λέπτυνση του χόνδρου και πόσο έχει προχωρήσει η διαδικασία. Εάν, με βάση τα αποτελέσματα της ακτινογραφίας, ο γιατρός υποψιαστεί την παρουσία μεσοσπονδύλιων κηλών, θα συνταγογραφήσει μια πιο κατατοπιστική ερευνητική μέθοδο - μαγνητική τομογραφία (MRI). Η σάρωση στρώμα προς στρώμα και η καλή απεικόνιση των μαλακών ιστών καθιστούν δυνατή την επιβεβαίωση ή την απόρριψη της διάγνωσης της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου με απόλυτη ακρίβεια.
Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης;
Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι πάντα πολύπλοκη και μακροχρόνια. Το καθήκον του δεν είναι μόνο να ανακουφίσει τον πόνο και να ανακουφίσει την ένταση των μυών, αλλά και να σταματήσει την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, δηλαδή να επηρεάσει την αιτία της. Ο γιατρός αποφασίζει τι θα θεραπεύσει σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Τα φάρμακα συνήθως συμπληρώνονται με φυσικοθεραπεία, μασάζ, χειρωνακτική θεραπεία, φυσιοθεραπεία και ρεφλεξολογία. Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ενδείκνυται χειρουργική θεραπεία.
Φάρμακα
Ο κύριος στόχος κατά την έξαρση της οστεοχονδρωσίας είναι η ανακούφιση της φλεγμονής και του συνοδού πόνου και του μυϊκού σπασμού. Για να γίνει αυτό, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) σε συνδυασμό με μυοχαλαρωτικά, τα οποία μειώνουν τον τόνο των σκελετικών μυών, μειώνουν τους μυϊκούς σπασμούς και τη συμπίεση των νευρικών ριζών. Παρασκευάσματα βιταμινών Β βοηθούν στη βελτίωση της κατάστασης των νευρικών ριζών. Συνήθως, η πορεία της θεραπείας διαρκεί 7-10 ημέρες. Η εσωτερική λήψη φαρμάκων συμπληρώνεται με τοπική θεραπεία: αλοιφές ή τζελ που περιέχουν ΜΣΑΦ ή απλά θερμαντικά εφαρμόζονται στην πληγείσα περιοχή για να αυξήσουν την παροχή αίματος, το μεταβολισμό και να σταματήσουν γρήγορα τη φλεγμονή. Οι εξωτερικές θεραπείες ανακουφίζουν γρήγορα τον πόνο, καθώς η δραστική ουσία διεισδύει στην πηγή της φλεγμονής, παρακάμπτοντας το πεπτικό σύστημα και τη γενική ροή του αίματος, αλλά δεν αρκούν για πλήρη θεραπεία.
Ένα φάρμακο που περιέχει γλυκοζαμίνη και θειική χονδροϊτίνη - συστατικά του χόνδρου.
Τα συστατικά του φαρμάκου όχι μόνο αναπληρώνουν την ανεπάρκεια αυτών των ουσιών στο σώμα, αλλά και ξεκινούν διαδικασίες ανάκτησης, διεγείροντας την παραγωγή άλλων συστατικών του χόνδρου. Το φάρμακο μπορεί να ληφθεί εκτός των παροξύνσεων και ακόμη και για την πρόληψη περαιτέρω εξέλιξης της οστεοχόνδρωσης και της οστεοαρθρίτιδας. Για να επιτευχθεί ένα διαρκές αποτέλεσμα, συνταγογραφείται σε μακροχρόνια μαθήματα έως 6 μήνες.
Έχει αποδειχθεί ότι το φάρμακο προάγει:
- ανανέωση του ιστού χόνδρου της άρθρωσης.
- βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων·
- μείωση του πόνου.
Το φάρμακο έχει πολύπλοκο αποτέλεσμα: βοηθά στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου των αρθρώσεων, καθώς και στη μείωση της ανάγκης για παυσίπονα, αυξάνοντας έτσι την ασφάλεια της θεραπείας.
Σε αντίθεση με ορισμένα άλλα φάρμακα της ομάδας, το φάρμακο συνιστάται σε αυξημένες ημερήσιες δόσεις χονδροπροστατευτικών - θειική χονδροϊτίνη και γλυκοζαμίνη, η αποτελεσματικότητα των οποίων έχει αποδειχθεί.
Ένα σύνθετο παρασκεύασμα για εξωτερική χρήση, το οποίο περιλαμβάνει μελοξικάμη (ΜΣΑΦ) και θειική χονδροϊτίνη.
Ανακουφίζει ταυτόχρονα τη φλεγμονή, τον πόνο και ξεκινά τη διαδικασία αποκατάστασης του χόνδρινου ιστού. είναι το Νο 1 φάρμακο για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και της οστεοχονδρωσίας. Πρόκειται για ένα σύγχρονο χονδροπροστατευτικό, το οποίο παράγεται στις Η.Π.Α.
Η ειδική σύνθεση του φαρμάκου βελτιώνει τη διείσδυση των παυσίπονων στην άρθρωση, γεγονός που βοηθά στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής στις αρθρώσεις.
Το φάρμακο έχει αποδειχθεί ότι:
- Έχει αναλγητικό αποτέλεσμα.
- Έχει αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.
- Βοηθά στη μείωση της ακαμψίας.
- Βοηθά στην αύξηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων.
Το φάρμακο χρησιμοποιείται για οστεοαρθρίτιδα, οστεοχόνδρωση και άλλες ασθένειες των αρθρώσεων που συνοδεύονται από πόνο. Λόγω του γεγονότος ότι περιέχει μελοξικάμη, χονδροϊτίνη και διμεθυλοσουλφοξείδιο, έχει τριπλή δράση (αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες, μείωση της ακαμψίας) στα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας και αυτό με τη σειρά του επιτρέπει μια ολοκληρωμένη επίδραση στη νόσο.
Ένα φάρμακο που περιέχει ιβουπροφαίνη (ΜΣΑΦ), καθώς και γλυκοζαμίνη και θειική χονδροϊτίνη.
Το φάρμακο περιέχει το αναλγητικό συστατικό ιβουπροφαίνη και χονδροϊτίνη με γλυκοζαμίνη - ουσίες που επηρεάζουν τη δομή του χόνδρου. Το φάρμακο όχι μόνο βοηθά στη μείωση του μέτριου πόνου στις αρθρώσεις, αλλά και καταστέλλει τη φλεγμονή. Συνιστάται σε αυξημένες ημερήσιες δόσεις θειικής χονδροϊτίνης και γλυκοζαμίνης, η αποτελεσματικότητα των οποίων έχει αποδειχθεί. Το φάρμακο βοηθά στην αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού στις αρθρώσεις και στη βελτίωση της κινητικότητάς τους.
Naproxen sodium
Το Naproxen sodium έχει:
- Αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.
Ισχύει για:
- Οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων και της σπονδυλικής στήλης.
- Ρευματικές παθήσεις;
- Διαστρέμματα και μώλωπες.
Σε άλλες περιπτώσεις πόνου ήπιας ή μέτριας σοβαρότητας, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στο κάτω μέρος της πλάτης και των μυών, νευραλγία και άλλες καταστάσεις.
Το φάρμακο μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή των αρθρώσεων για έως και 12 ώρες χάρη στη δράση του δραστικού συστατικού ναπροξένη σε δόση 275 mg. Το Naproxen είναι το παγκόσμιο πρότυπο για τη θεραπεία του πόνου των αρθρώσεων, με ζήτηση από περισσότερα από εκατομμύρια ασθενείς σε διάφορες χώρες.
Μη φαρμακευτικές θεραπείες
Η μη φαρμακευτική θεραπεία αυξάνει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων και σας επιτρέπει να ανακουφίσετε γρήγορα μια έξαρση.
- Το μασάζ ανακουφίζει από μυϊκούς σπασμούς, βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία και το μεταβολισμό, μειώνει το πρήξιμο, το οποίο έχει ευεργετική επίδραση στην ευεξία του ασθενούς. Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, το μασάζ αντενδείκνυται, καθώς θα αυξήσει μόνο τον πόνο και δεν θα φέρει κανένα όφελος. Συνταγογραφείται μετά την ολοκλήρωση μιας πορείας φαρμακευτικής θεραπείας, όταν η φλεγμονή υποχωρεί ή κατά τη διάρκεια της ύφεσης για την πρόληψη νέων παροξύνσεων.
- Η χειρωνακτική θεραπεία είναι η αποκατάσταση της σωστής διαμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης και της κινητικότητάς της με τη βοήθεια των χεριών. Πρόκειται για σοβαρή παρέμβαση, γι' αυτό πραγματοποιείται από ειδικό μετά από μελέτη των εικόνων.
- Η φυσικοθεραπεία (φυσικοθεραπεία) είναι η δοσολογική σωματική δραστηριότητα λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ της νόσου. Είναι απαραίτητο το μεσοσπονδύλιο υγρό να κινείται, παρέχοντας στους δίσκους θρεπτικά συστατικά και απομακρύνοντας τα προϊόντα τερηδόνας. Οι ασκήσεις ενισχύουν τους μύες, ομαλοποιούν τον τόνο τους και αποκαθιστούν την κινητική δραστηριότητα των κατεστραμμένων άκρων. Η γυμναστική πρέπει να είναι τακτική, να γίνεται με ήρεμο ρυθμό, χωρίς απότομες κινήσεις, ώστε να μην επιδεινωθεί η κατάσταση.
- Η ρεφλεξολογία είναι μια επίδραση σε όργανα και συστήματα του σώματος μέσω διέγερσης ορισμένων σημείων. Για αυτό, οι βελόνες χρησιμοποιούνται συχνότερα, αλλά είναι δυνατές και άλλες επιλογές: ηλεκτρικό ρεύμα, μαγνητικό πεδίο.
- Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται κυρίως κατά τη διάρκεια των παροξύνσεων για την ανακούφιση της φλεγμονής, τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας, την ανακούφιση από τον πόνο, το πρήξιμο και τον μυϊκό σπασμό. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα είναι η ηλεκτροφόρηση και ο υπέρηχος με φάρμακα (για παράδειγμα, η υδροκορτιζόνη) και η μαγνητική θεραπεία.
Άλλες μέθοδοι
Σε περίπτωση κήλης του μεσοσπονδύλιου δίσκου ή συμπίεσης των νευρικών ριζών με σημαντική μείωση της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων, συνιστάται χειρουργική θεραπεία. Η ουσία του είναι η αφαίρεση ενός κατεστραμμένου δίσκου. Έχουν αναπτυχθεί ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές που επιτρέπουν την επίλυση του προβλήματος σχετικά ανώδυνα για τον ασθενή: ενδοσκοπικές τεχνικές και λέιζερ που «εξατμίζει» τον πυρήνα του δίσκου. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο δίσκος αντικαθίσταται με εμφύτευμα σιλικόνης.
Πρόληψη
Η πρόληψη της οστεοχονδρωσίας είναι ένα επίκαιρο ζήτημα για όλους, ειδικά μετά την ηλικία των 25 ετών. Για να διατηρήσετε τον μεσοσπονδύλιο δίσκο για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πρέπει να κινηθείτε πολύ, αλλά να αποφύγετε τραυματισμούς και βαριά σωματική δραστηριότητα, να τρώτε σωστά και όταν εργάζεστε καθιστικά, να κάνετε διαλείμματα και να κινείστε. Ένα σημαντικό σημείο στην πρόληψη της οστεοχονδρωσίας είναι η λήψη χονδροπροστατευτών. Εάν παρουσιαστεί ενόχληση σε οποιοδήποτε μέρος της πλάτης, είναι καλύτερα να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό για να μην το χάσετε και να μην ξεκινήσετε την ασθένεια.
Συμπέρασμα
Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια που δεν είναι απειλητική για τη ζωή, αλλά μειώνει σημαντικά την ποιότητά της. Ως εκ τούτου, η πρόληψη και η έγκαιρη ολοκληρωμένη αντιμετώπισή της είναι τόσο σημαντικές για την επίτευξη σταθερής ύφεσης και τη διακοπή της εξέλιξης της νόσου.