Οστεοαρθρίτιδα

Οστεοαρθρίτιδα – συλλογικής όνομα δυστροφικές-εκφυλιστικές παθήσεις του αρθρικού θερμότητας διαφορετική θέση και αιτιολογίας, έχοντας παράλληλα παρόμοια κλινική και η μορφολογική εικόνα και έκβαση και εκδηλώνεται βλάβες των αρθρικών χόνδρων, subchondral των οστών σχηματισμούς, κάψουλες, των συνδέσμων της συσκευής.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή διαταραχή του rheumatology πράξη, σύμφωνα με την ιατρική στατιστική τους πάσχει έως 1/5 μέρη σύνολο του πληθυσμού. Η οστεοαρθρίτιδα προκαλεί σημαντική μείωση της ποιότητας ζωής περίπου το ήμισυ των ασθενών, ένα μεγάλο μέρος από την οποία είναι άτομα με ειδικές ανάγκες. Συχνότητα εξαρτάται από την ηλικία: η οστεοαρθρίτιδα είναι σπάνια σε νεαρή ηλικία, κάνει το ντεμπούτο του πιο συχνά μετά από 40-45 χρόνια, ενώ σε άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών ακτινολογικά σημεία που καθορίζονται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε νεαρή ηλικία η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου 6,5%, μετά από 45 χρόνια – 14-15%, μετά από 50 χρόνια – 27-30%, σε άτομα ηλικίας άνω των 70 ετών – από 80 έως 90%.

Τα πιο συχνά όταν οστεοαρθρίτιδα στην παθολογική διαδικασία συμμετέχουν μικρές αρθρώσεις πινέλο (για τις γυναίκες είναι 10 φορές πιο συχνά από ό, τι στους άνδρες), το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, μεσοσπονδύλιο αρθρώσεων του μαστού και του τραχήλου της μήτρας τμήματα της σπονδυλικής στήλης, καθώς και την άρθρωση και την άρθρωση αρθρώσεις. Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και του ισχίου των αρθρώσεων, κατέχει ηγετική θέση σε σοβαρότητα των κλινικές εκδηλώσεις και αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής.

Για αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από την ολοκληρωμένη ήττα του αρθρικού και εξαρτημάτων βοηθήματα:

• φλεγμονώδεις αλλαγές χόνδρου του ισχίου;
• συμμετοχή στη διαδικασία παθολογική υπόκεινται σε οστικές δομές;
• υμενίτιδα – φλεγμονή στο εσωτερικό τοίχωμα του κάψουλες του κοινού;
• θυλακίτιδα – ήττα τσάντες περίπου των αρθρώσεων;
• αντιδραστική φλεγμονή των μαλακών ιστών (μύες, του υποδόριου ιστού, των συνδέσμων θερμότητας), βρίσκονται σε προβολής συμμετέχουν από κοινού.

Δεδομένου ότι η βασική αιτία της οστεοαρθρίτιδας είναι φλεγμονώδεις αλλαγές σε μια σειρά από δυτικές χώρες ονομάζεται αρθρίτιδα ασθένεια. Στη ρωσική ιατρική όροι αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα υπάρχουν εξίσου συχνά και συνεπάγονται την ίδια παθολογική διαδικασία. Πρόσφατα σε rheumatology πράξη πιο συχνά χρησιμοποιείται ο όρος οστεοαρθρίτιδα, τονίζοντας τη συμμετοχή στη διαδικασία παθολογική όχι μόνο στην πραγματικότητα του κοινού, όπως το τροχαίο ένωσης, αλλά και συνθέτουν τον οστικές σχηματισμούς.

Συνέπειες της οστεοαρθρίτιδας σε καμία κατάλληλη θεραπεία, γίνονται προοδευτική μείωση της κίνησης σε υψηλά ποσοστά χρήσης του γόνατος, η ακινητοποίηση.

Επί του παρόντος, η προσέγγιση για την κατανόηση της οστεοαρθρίτιδας είναι ριζικά αλλάξει: η ασθένεια θεωρείται ως μια επιθετική διαδικασία της καταστροφής του χόνδρου της άρθρωσης κάτω από την επίδραση της φλεγμονής, που απαιτεί την υποχρεωτική ενεργό φλεγμονώδη θεραπεία.

Συνώνυμα: αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, παραμορφωτικά οστεοαρθρίτιδα.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Στην επιστημονική κοινότητα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαμάχη σχετικά με την υποκείμενη αιτία της καταστροφής των αρθρώσεων. Μερικοί ερευνητές πηγαίνουν βασικό ρόλο βλάβη χόνδρου κάλυψη των αρθρικών επιφανειών κάτω από την επίδραση ποικίλων παραγόντων, που οδηγεί σε διαταραχή της εμβιομηχανικής της άρθρωσης και δυστροφικέςм αλλαγές γύρω δομές. Άλλοι, αντίθετα, βλέπουν την αιτία για την ήττα από το επιφανειακό στρώμα το ζευγάρωμα οστικές δομές, που αποτελούν την άρθρωση (π. χ., οφείλεται σε διαταραχές της μικροκυκλοφορίας) και δευτεροβάθμιας αλλαγές πιστεύουν δυστροφία κηλίδας και του χόνδρου.

Αιτιολογικοί παράγοντες που είναι πιο συχνά προκαλούν την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας:

• προηγούμενη οξεία τραυματική βλάβη της άρθρωσης (ρήξη ή στέλεχος διαστρέμματα, μώλωπες, εξάρθρωση, ενδοαρθρική κάταγμα, η διεισδυτική τραυματισμού);
• υπερβολική συστηματική φορτίων που σχετίζονται με μια συγκεκριμένη δραστηριότητα (επαγγελματίες αθλητές, χορευτές, άτομα που εμπλέκονται σε βαριά σωματική εργασία, κλπ.)?
• η παχυσαρκία;
• τοπική έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες;
• χρόνιες ασθένειες, με τις οποίες πάσχει η τοπική μικροκυκλοφορία (ενδοκρινικό παθολογία, παθολογία αγγειακή κρεβάτι, κλπ.);
• ασκήθηκε οξεία λοιμώδη νοσήματα;
• αλλαγές στην ορμονική φόντου (εγκυμοσύνη, κλιμακτήριος περίοδος);
• αυτοάνοσα νοσήματα γραφών καταστροφή του συνδετικού ιστού;
• συνδετικού ιστού δυσπλασία (εκ γενετής αδυναμία του το συγκεκριμένο είδος υφάσματος, συνοδεύεται από αυξημένη κινητικότητα των αρθρώσεων);
• γενετική παθολογία – ελάττωμα στο γονίδιο που εντοπίζεται στο χρωμόσωμα 12 και κωδικοποιούν procollagen τύπου ΙΙ (COL2A1) ή του γονιδίου VDR, εποπτική βιταμίνη D-το ενδοκρινικό σύστημα;
• εγγενείς δομικές και λειτουργικές ανωμαλίες του αρθρικού θερμότητας;
• ώριμη, ένας ηλικιωμένος και ηλικίας ηλικία;
• η υποπίεση των οστών (οστεοπόρωση);
• χρόνια δηλητηρίαση (συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ);
• μεταφέρθηκαν χειρουργικές επεμβάσεις στις αρθρώσεις.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οστεοαρθρίτιδα έχει πολυ αιτιολογικός φύση, δηλ. αναπτύσσεται όταν συνδυάζεται με την έκθεση σε λίγα αιτιολογικοί παράγοντες.

Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας

Για της οστεοαρθρίτιδας δεν χαρακτηρίζεται από οξεία κλινική εικόνα, την αλλαγή των αρθρώσεων φέρνουν προοδευτική, αργή αυξανόμενη ένταση χαρακτήρα, που εκδηλώνεται με σταδιακή ενίσχυση των συμπτωμάτων:

• ο πόνος;
• περιοδικά που προκύπτουν κροτάλισμα στο χτυπημένο από κοινό;
• παραμόρφωση της άρθρωσης, εμφανίζονται και χειροτερεύει με την ανάπτυξη της νόσου;
• δυσκαμψία;
• περιορισμός της κινητικότητας (μείωση του όγκου των ενεργών και παθητικών κινήσεων σε υψηλά ποσοστά χρήσης του γόνατος).

Πόνος κατά οστεοαρθρίτιδα φέρνει ηλίθιος μεταβατικό χαρακτήρα, εμφανίζεται κατά την οδήγηση, με φόντο το μεγάλο φόρτο εργασίας, μέχρι το τέλος της ημέρας (μπορεί να είναι τόσο έντονη, που δεν επιτρέπει στον ασθενή να κοιμηθεί). Μόνιμη, δεν μηχανικό χαρακτήρα του πόνου της οστεοαρθρίτιδας ασυνήθιστη και δείχνει την παρουσία ενεργού φλεγμονής (υποχόνδριο οστών, αρθρικού υμένα, των συνδέσμων θερμότητας ή περιαρθρικής των μυών).

Οι περισσότεροι ασθενείς δήλωσε την παρουσία των λεγόμενων την έναρξη του πόνου, που προκύπτουν κατά τις πρωινές ώρες μετά την αφύπνιση ή μετά από μια μακρά περίοδο αδράνειας και διέρχεται κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας. Πολλοί ασθενείς καθορίζουν την παρούσα κατάσταση, όπως την ανάγκη "να αναπτύξουν κοινή" ή "αποκλίνουν".

Για αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από πρωινή δυσκαμψία, η οποία έχει μια σαφή τον εντοπισμό και είναι βραχύβια (όχι περισσότερο από 30 λεπτά), μερικές φορές αυτή γίνεται αντιληπτή από τους ασθενείς ως "αίσθηση του ζελέ" στις αρθρώσεις. Ίσως η αίσθηση εμπλοκές, ακαμψία.

Με την ανάπτυξη αντιδραστική υμενίτιδα τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας συμμετέχουν:

• πόνος και η τοπική αύξηση της θερμοκρασίας, ορίζονται κατά την ψηλάφηση του κοινού έχει επηρεαστεί;
• μόνιμο χαρακτήρα πόνο;
• η αύξηση του κοινού σε όγκο, πρήξιμο των μαλακών ιστών;
• μια προοδευτική μείωση του όγκου των κινήσεων.

Για αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από την αύξηση του κοινού σε όγκο, πρήξιμο των μαλακών ιστών.

Διάγνωση

Διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται στην αξιολόγηση της τα αναμνηστικά στοιχεία, χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της νόσου, τα αποτελέσματα οργανική τεχνικές μελέτες. Ενδεικτικές αλλαγές στη γενική και βιοχημική εξέταση αίματος για της οστεοαρθρίτιδας δεν είναι τυπικά, εμφανίζονται μόνο όταν η ανάπτυξη της ενεργού φλεγμονής.

Το κύριο οργανικών μέθοδος για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας είναι η ακτινογραφία, το διαγνωστικό εργαλείο ε σκοτεινές περιπτώσεις συνιστάται η διεξαγωγή αξονικής ή μαγνητικής αντήχησης μαγνητική τομογραφία.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και του ισχίου των αρθρώσεων, κατέχει ηγετική θέση σε σοβαρότητα των κλινικές εκδηλώσεις και αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής.

Για περισσότερες διαγνωστικές τεχνικές:

• αρθροσκόπηση;
• υπερηχογράφημα (εκτίμηση του πάχους του αρθρικού χόνδρου, αρθρικού υμένα, η κατάσταση των αρθρικών τσάντες, παρουσία υγρών);
• το σπινθηρογράφημα (αξιολόγηση της κατάστασης των οστών κεφάλια των οστών, που αποτελούν την άρθρωση).

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Ιατρική θεραπεία:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα – μείωση του πόνου σύνδρομο και τα συμπτώματα της φλεγμονής στην οξεία;
• γλυκοκορτικοστεροειδών ορμόνες – ενδοαρθρική ένεση εισαγωγή για την ανακούφιση των φαινομένων υμενίτιδα; ισχύουν περιορίζεται, στις περιπτώσεις που απαιτείται το συντομότερο δυνατό για να διορθώσετε συμπτώματα;
• antifermental μέσα (αναστολείς πρωτεόλυση) – αποτρέπει την εξέλιξη της δυστροφικές και εκφυλιστικές διαδικασίες στο χόνδρινο και οστίτη ιστό;
• αντισπασμωδικά – σας επιτρέπουν να εξαλείψει το τοπικό μυϊκό σπασμό στο κατεστραμμένο τμήμα;
• αναβολικά φάρμακα – επιταχύνει την αναγέννηση των κατεστραμμένων ιστών;
• φάρμακα που στοχεύουν στη διόρθωση ιδιοτήτων του αίματος, την ενίσχυση των αγγειακών τοιχωμάτων, αύξηση της ελαστικότητας τους και την αναγέννηση των ιστών – συμβάλλουν στην ενίσχυση των τοιχωμάτων των αγγείων της μικροκυκλοφορίας του καναλιού, παρέχοντας επαρκή παροχή αίματος κατεστραμμένη περιοχή;
• εργαλεία που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία;
• φάρμακα για τις αρθρώσεις, παρά το γεγονός ότι η μαζική εξάπλωση στη θεραπεία της αρθρίτιδας, στις ευρείες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες, η κλινική αποτελεσματικότητα αυτής της ομάδας φαρμάκων δεν έχει αποδειχθεί.

Φυσιοθεραπεία τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας:

• μασάζ περιφερειακών μυών, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και ανακούφιση από το τοπικό σπασμό;
• ενεργό κινησιοθεραπεία, δηλ. εκτέλεση των ασκήσεων όταν οστεοαρθρίτιδα με τη χρήση ειδικών εξομοιωτών;
• θεραπευτική γυμναστική όταν οστεοαρθρίτιδα;
• laser θεραπεία;
• υπερηχητική θεραπεία;
• ιαματικά λουτρά, λάσπη, παραφίνη; κλπ.

Η αναποτελεσματικότητα τις μεθόδους που αναφέρονται έκθεσης, με την παρουσία επιπλοκών καταφεύγουν σε χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας:

• αποσυμπίεση μετα επίφυση και παρατεταμένη μέσα οστικές αποκλεισμού (μείωση ενδοοστική πίεσης στην πληγείσα περιοχή);
• διορθωτικά οστεοτομία;
• αρθροπλαστική αρθρώσεων.

Στα πρώτα στάδια της νόσου εφαρμοσμένη μηχανική, η συσκευή (την εξομάλυνση της επιφάνειας του κατεστραμμένου χόνδρου, αφαίρεση μη βιώσιμο φάσης). Η μέθοδος αυτή εξαλείφει αποτελεσματικά σύνδρομο πόνου, αλλά είναι προσωρινό αποτέλεσμα – 2-3 χρόνια.

Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες

Συνέπειες της οστεοαρθρίτιδας, ιδιαίτερα στην έλλειψη επαρκούς θεραπείας, γίνονται:

• προοδευτική μείωση της κίνησης στο χτυπημένο από κοινό;
• η ακινητοποίηση.

Πρόγνωση

Η πρόγνωση για τη ζωή ευοίωνο. Η φιλικότητα της κοινωνικής και εργασιακής πρόγνωση εξαρτάται από την επικαιρότητα διάγνωση και έναρξη της θεραπείας, μειώνει κατά σύσφιξη απόφαση για τη χειρουργική θεραπεία της νόσου σε περίπτωση ανάγκης.

Πρόληψη

1. Παραίτηση από την έντονη άσκηση, μακροχρόνια στατικής τάσης πληγείσα από κοινού.
2. Φορώντας των ορθώσεις εάν είναι απαραίτητο.
3. Η διατροφή κατά οστεοαρθρίτιδα, με στόχο τη μείωση του σωματικού βάρους.
4. Αποφυγή υποθερμίας.
5. Ολοκληρωμένη θεραπεία οξεία βλάβη των αρθρώσεων μέχρι την πλήρη ανάρρωση με την υποχρεωτική αποκατάσταση.
6. Ιατρείο επιτήρηση όταν τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας.